เรียนภาษาอังกฤษด้วยเกมและกระบวนวากย์เรียบง่าย: ฝากคำศัพท์และภาษาตลอดวัน!

ในการเดินทางเรียนภาษาอังกฤษที่เต็มไปด้วยความสนุกสนานนี้ เราจะนำเด็กๆเข้าสู่ภายแวดล้อมการสนทนาประจำวันที่มีชีวิตชีวาและวางแผนการเรียนรู้ ผ่านการแสดงบทบาทและการฝึกซ้อมประสานงาน เด็กๆจะสามารถจับตามือภาษาอังกฤษได้ง่ายๆ และพัฒนาที่ฝึกฝนภาษาของตนในบรรยากาศที่สบายใจและมีความสนุกสนาน ให้เริ่มต้นได้เลย!

ยินดีต้อนรับสู่การเรียนภาษาอังกฤษของเราเรื่องนี้ วันนี้เราจะเข้าสู่โลกการสนทนาประจำวันของเรา

กลางเช้าที่มีแดดออกตายอย่างมีบริสุทธิ์ ชายหนุ่มโทมและลูกสาวของเขา ลิลี ได้ไปสนามสาธารณะพร้อมกัน。โทมถือหนังสือตำราอ่านภาษาอังกฤษอยู่ในมือ ในขณะที่ลิลียังอยู่ในสภาพความยินดีที่ยึดมือโทมอย่างหนัก。

โทมเปิดหนังสือตำราอ่านภาษาอังกฤษและหยิบหน้าภาพบนหน้าของหนังสือบอกลิลีว่า: “ดูและลิลี, นี่คือสุนัขนัก! ในอังกฤษมันเรียกว่าอะไร?”

ลิลีเฝ้าชมภาพอย่างละเอียดแล้วบอกว่า: “นี่คือ ‘canine’ ในอังกฤษ. มันเหมือนสุนัขของเรา นายแม็กซ์!”

โทมยิ้มและยังคงถามต่อ: “แล้วต้นไม้นี้? คุณจะบอกว่า ‘tree’ ในอังกฤษได้ไหม?”

ลิลีเห็นชอบและบอก: “ใช่แล้ว! ‘tree’ ในอังกฤษก็คือ ‘tree’ ตามแบบไทยเช่นกัน.”

พวกเขายังคงอ่านต่อ โทมเริ่มสอนลิลีคำศัพท์ภาษาอังกฤษพื้นฐาน。แต่ละครั้งที่ลิลีบอกคำศัพท์ที่ถูกต้อง เธอก็ยิ้มและตะโกนด้วยความยินดี。

“ลิลี คุณจะบอกว่า ‘park’ ในอังกฤษได้ไหม?” โทมถาม

“Park!” ลิลีตอบเร็วๆ

“ดีมาก! ลิลี นี่เป็นเกมส์เล็กๆ ฉันจะบอกคำศัพท์ในอังกฤษ และคุณจะต้องหาภาพที่ตรงกับคำศัพท์นั้น”

โทมเริ่มบอกคำศัพท์เข้าไปว่า: “crimson.”

ลิลีจึงหาความมากับส่วนที่มีสีแดงบนหนังสือตำรา และหาภาพของดอกไม้แดง รักษาเกี้ยวแดง และผีหนุนแดง

“ดอกไม้แดง รักษาเกี้ยวแดง ผีหนุนแดง!” ลิลีมองโลกลงมาด้วยความยินดี

พวกเขายังคงเล่นเกมต่อ โทมบอกคำศัพท์สีต่างๆ และลิลีเอาใจใส่หาภาพที่ตรงกับคำศัพท์นั้น หลังจากเกมส์เสร็จลิลีก็สามารถบอกคำศัพท์อังกฤษหลายคำและมีความสนใจที่สูงในการเรียนภาษาอังกฤษ

โทมมองลิลีแล้วบอกว่า: “ลิลี คุณทำได้ดีมาก! ฉันเป็นที่ยินดีด้วยคุณมาก. และเมื่อคุณเรียนต่อไปนั้นคุณจะสามารถพูดภาษาอังกฤษกับเพื่อนของคุณได้”

ลิลียิ้มและตะโกนว่า: “ใช่แล้ว! ฉันตั้งใจจะเรียนต่อไป”

บนเงาของต้นไม้ในสนามสาธารณะ พวกเขายังคงสนุกกับการเรียนภาษาอังกฤษต่อไป

เข้าสู่สถานการณ์ที่น่าสนุกด้วยกัน ตัวอย่างเช่น ไปซื้อหนังสือที่หนังสือร้าน

ในวันเสาร์ที่มีแสงแดดระลอก หมอน และพ่อแม่ของเขาไปรวมกันที่หน้าหนังสือร้าน。หน้าหนังสือร้านเต็มไปด้วยหนังสือที่หลากหลายทั้งหลาย。

พ่อของหมอน: ดูไหม! มีหนังสือมากมายตรงนี้เลย. คุณอยากอ่านหนังสืออะไรวันนี้?

หมอน: ฉันอยากหาหนังสือเกี่ยวกับสัตว์. ฉันชอบสัตว์มากเลย。

พ่อของหมอน: น่านดี! อาลงมาด้วยเรา ฉันจะชี้ให้คุณทางหาหนังสือ.

หมอนตามพ่อของเขาไปที่ชั้นหนังสือ พ่อของหมอนเอาหนังสือเกี่ยวกับสัตว์ออกมา。

พ่อของหมอน: หนังสือนี้เกี่ยวกับสัตว์. ดูไหม! มีภาพของสัตว์ต่างๆ ในตัวหนังสือนี้.

หมอน: อ่อย! ดูไหม! มีภาพของแมวรุ้ง. มันใหญ่และแข็งแกร่งมาก.

พ่อของหมอน: ใช่แล้ว! นั่นคือแมวรุ้ง. คุณรู้ว่าแมวรุ้งกินอะไร?

หมอน: ฉันคิดว่ามันกินเนื้อ.

พ่อของหมอน: ถูกต้อง! แมวรุ้งเป็นมนุษย์กินเนื้อ หมายความว่ามันกินสัตว์อื่น.

หมอนมองภาพในหนังสืออย่างจริงจัง พ่อของหมอนยังคงอธิบายต่อไป.

พ่อของหมอน: หนังสือนี้ยังพูดถึงสัตว์อื่นเช่น แระ ช้าง และ วาฬ. แต่ละสัตว์มีสถานที่ที่มันอาศัย.

หมอน: สถานที่ที่สัตว์อาศัยนั่นคือที่ที่สัตว์อาศัย, ถึงบ้าง?

พ่อของหมอน: นั่นเหมือนกัน. ตอนนี้ ขอเดินทางไปยังส่วนต่อไปและหาหนังสือเกี่ยวกับอวกาศ.

หมอนเพิ่งจะเห็นว่าน่าสนุกก็เห็นแล้ว ทั้งสองคนก็กลับไปสำรวจในหน้าหนังสือร้านต่อไป.

เด็ก: คุณมีหนังสือเรื่อง [หนังสือที่เด็กต้องการ] หรือไม่?(: คุณมีหนังสือเรื่อง [หนังสือที่เด็กต้องการ] หรือไม่?)บรรรจุของร้าน: ใช่เจ้าหญิง มีแล้วครับ คุณอยากเลือกอ่านไหนดี?(: ใช่เจ้าหญิง มีแล้วครับ คุณอยากเลือกอ่านไหนดี?)เด็ก: นี้ดูดีเหมือน คุณคิดว่ามันดีมั้ย?(: นี้ดูดีเหมือน คุณคิดว่ามันดีมั้ย?)บรรรจุของร้าน: น่าจะดีเลย มันเป็นหนังสือที่เด็กชายชอบมักครับ คุณจะซื้อไหม?(: น่าจะดีเลย มันเป็นหนังสือที่เด็กชายชอบมักครับ คุณจะซื้อไหม?)เด็ก: ใช่ ฉันจะซื้อเอง คุณมีเงินเองไหม?(: ใช่ ฉันจะซื้อเอง คุณมีเงินเองไหม?)บรรรจุของร้าน: ไม่เจ้าหญิง ฉันเป็นคนขายหนังสือเท่านั้น คุณจะชำระด้วยเงินสดไหม?(: ไม่เจ้าหญิง ฉันเป็นคนขายหนังสือเท่านั้น คุณจะชำระด้วยเงินสดไหม?)เด็ก: ใช่ ฉันจะชำระด้วยเงินสด(: ใช่ ฉันจะชำระด้วยเงินสด)

ลูกเด็ก: แอ่นดึงคุณครับ! คุณสามารถแสดงให้ฉันหนังสือเกี่ยวกับสัตว์ได้ไหม?

เจ้าของหนังสือร้าน: ตามที่คุณกล่าว! หนังสือร้านเรามีหลากหลายเลือกเกี่ยวกับสัตว์. คุณสนใจอะไรบ้าง?

ลูกเด็ก: ฉันชอบสัตว์ที่มีชีวิตอยู่ในป่า. คุณมีหนังสือเกี่ยวกับพวกนั้นไหม?

เจ้าของหนังสือร้าน: ตามที่คุณกล่าว! มีอยู่แล้ว ฉันจะนำมาแสดงให้คุณ. นี่คือหนังสือเกี่ยวกับหมี และหนังสืออีกหนึ่งเล่มเกี่ยวกับหงอน. คุณอยากเลือกหนังสือใด?

ลูกเด็ก: อย, ฉันชอบหงอน! ฉันจะอ่านเล็กน้อยได้ไหม?

เจ้าของหนังสือร้าน: ตามที่คุณกล่าว! ลองเปิดหนังสือไปยังหน้าเกี่ยวกับหงอน. ดูเห็นหงอนกับหน้าใหญ่ รองรับกลมและตาสีเหลือง. หงอนเป็นสัตว์ประหารที่เป็นที่มั่นใจที่จะดำเนินการที่คืน

ลูกเด็ก: น่าสนใจ! พวกเขาทำอะไรอีก?

เจ้าของหนังสือร้าน: หงอนเป็นนักล่าที่ยอดเยี่ยม พวกเขามีมองที่ชัดเจนมากและสามารถมองเห็นในคืน. พวกเขาล่าสัตว์เล็กเช่นหนูและแมลง

ลูกเด็ก: วาย พวกเขาเหมือนจะเป็นสิ่งที่น่าทึ่งมาก. หนังสือนี้มีราคาเท่าไหร่?

เจ้าของหนังสือร้าน: หนังสือนี้มีราคา 10 บาท. คุณอยากซื้อไหม?

ลูกเด็ก: ใช่ กรุณา. ฉันจะจ่ายด้วยเงินทุนของฉันได้ไหม?

เจ้าของหนังสือร้าน: ตามที่คุณกล่าว! นี่คือหนังสือของคุณ. มีสนุกอ่านมาก!

ลูกเด็ก: ขอบคุณครับ คุณครับ! ฉันรออ่านเกี่ยวกับหงอนตายลง

เจ้าของหนังสือร้าน: ไม่มีอะไร เด็กๆ! สนุกอ่านมาก!

การเรียนรู้คำศัพท์: ดอกดึงคำเด่นและวลีจากการสนทนา เช่น “หลักฐานขายหนังสือ”、”หนังสือ”、”ซื้อ”、”ราคา” และคล้ายนั้น

มามี: มาร์ก, อยากเราหาหนังสือเกี่ยวกับสัตว์ไหม?

มาร์ก: ใช่แล้วแม่ ดูว่ามีหนังสือในส่วนนี้นะเธอ. คุณเห็นหนังสือที่มีรูปสัตว์ไหม?

มาร์ก: ใช่! ดูไหม! มีหนังสือเกี่ยวกับหมีไป่.

มามี: โอเหลือเซ้! หมีไป่ดันดีมาก! คุณอยากซื้อหนังสือนี้ไหม?

มาร์ก: ใช่เรา. ราคาเท่าไหร่?

มามี: ราคาเป็น 10 บาท. คุณอยากจ่ายด้วยเงินทุนของเธอไหม?

มาร์ก: ขอตัวเงินทุนของเธอได้ไหม?

มามี: ต้องการแล้วนะ. ให้มานี่.

มาร์ก: ขอบคุณแม่. ฉันรักหนังสือนี้.

มามี: ยังต้องการครับ. ฉันมีความดีใจที่คุณหาได้ที่ที่คุณชอบ.

**การชี้แจงกระบวนวากย์**：สรุปโครงสร้างกระบวนวากย์ง่ายในการพูด อย่างเช่น กำลังใช้เวลาปัจจุบันและคำถาม

1. ทันต์ทั่วไป (gift simple traumatic): ทันต์นี้ใช้เพื่อบอกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นตามปกติหรือเป็นปรากฏการณ์ที่มักเกิดขึ้น ตัวอย่างเช่น:

• “ฉันไปที่โรงเรียนทุกวัน.” (ฉันไปที่โรงเรียนทุกวัน.)
• “เธออ่านหนังสือ.” (เธออ่านหนังสือ.)

1. คำถาม (Questions): อาจทำคำถามโดยเปลี่ยนโครงสร้างคำและเพิ่มคำถาม ตัวอย่างเช่น:

• “อะไรคุณชอบ?” (อะไรคุณชอบ?)
• “ที่ไหนคุณไป?” (ที่ไหนคุณไป?)

three. คำไม่เป็นจริง (negative Sentences): หากเพิ่ม “ไม่” หรือ “ไม่ได้” ใส่บนคำจะกลายเป็นคำไม่เป็นจริง ตัวอย่างเช่น:- “ฉันไม่มีดาว์น์.” (ฉันไม่มีดาว์น์.)- “เธอไม่ชอบแอปเปิ้ล.” (เธอไม่ชอบแอปเปิ้ล.)

four. คำสั่ง (imperative Sentences): ใช้ในการสั่งอะไรหรือให้คำแนะนำ ตัวอย่างเช่น:- “กรุณาเปิดประตู.” (กรุณาเปิดประตู.)- “กรุณามาตรงนี้.” (กรุณามาตรงนี้.)

ผ่านการใช้สรรพนามที่เรียบง่ายและฐานะของภาษาอังกฤษนี้ เด็กๆ สามารถสื่อสารในประชาชนทั่วไปได้เพียงพอ และจะสร้างฐานภาษาที่แน่นหนาสำหรับการเรียนภาษาที่ซับซ้อนยิ่งกว่านี้ด้วยแน่นอน

แบบทดลองปฏิบัติการ โปรดให้เรื่องฝึกซ้อมเพื่อให้เด็กลองพูดตามเอกสารและประยุกต์ใช้ในทางปฏิบัติ

1. บทบาทแลกเปลี่ยน：ให้เด็กแบ่งกลุ่มเป็นสองกลุ่ม กลุ่มหนึ่งเล่นบทบาทของลูกค้า และกลุ่มอื่นเล่นบทบาทของพนักงานร้าน. ลูกค้าจะสอบถามสินค้าด้วยภาษาอังกฤษเรียบร้อย และพนักงานร้านจะตอบคำถามด้วยภาษาอังกฤษเรียบร้อย เช่น “am i able to assist you?” หรือ “What might you like to buy?”

2. การจับคู่คำศัพท์：เตรียมใบการ์ดภาพที่มีอาหารที่เด็กชื่นชอบ อย่างเช่น แอบบาหรือมันสำปะหลัง และใบการ์ดภาษาอังกฤษที่มีคำศัพท์ที่เทียบเท่า. ให้เด็กจับคู่ภาพอาหารกับใบการ์ดภาษาอังกฤษที่เทียบเท่า.

3. การพูดคุยที่จับคำฟัง：เล่นบันทึกการพูดคุยที่สั้นๆ ซึ่งเป็นการติดต่อระหว่างเด็กที่โรงเรียนหรือสวนสนุก. ให้เด็กฟังแล้วพยายามบอกเรื่องที่เขาเล่นคำฝาก โดยใช้คำของตนเอง.

four. การกระทำที่ติดตามคำว่าด้วยช่องว่าง：ให้เด็กทำงานตามบทความที่สั้นๆ ซึ่งมีช่องว่างที่ต้องการให้เติมคำศัพท์ที่ถูกต้อง ตัวอย่างเช่น “i’ve a crimson ball. it’s miles my favored __________. I play with it every day.” ให้เด็กใส่คำที่ถูกต้องตามภาพที่ได้รับ.

1. การแสดงบทบาท：เลือกภาพหรือการ์ดที่เกี่ยวกับภาพบทที่เรียบร้อย อย่างเช่น ไปร้านอาหาร. ให้เด็กแสดงบทบาทตามภาพบทนี้ อย่างเช่น “What might you like to reserve?” และ “I would love a sandwich, please.”

2. การเล่นเกมแบบเกมชนิด：ออกแบบเกมเล็กๆ อย่างเช่น “Simon Says” ซึ่งมีคำสั่งที่เกี่ยวกับชีวิตประจำวันด้วยภาษาอังกฤษ. เมื่อคุณบอก “Simon says” ก็เป็นตอนที่เด็กต้องทำตามคำสั่ง แต่ถ้าไม่มีคำสั่ง “Simon says” แล้ว แม้คำสั่งจะถูกต้องก็ไม่นับเป็นตามตำรา.

3. การอภิปรายทีม：ให้เด็กแบ่งกลุ่มเป็นทีม และอภิปรายเกี่ยวกับสวนสนุกหรือสวนสัตว์ที่เขาเดินทางไปเมื่อเร็วๆ นี้. ให้เด็กพูดคุยกันเพื่อบอกเรื่องเกี่ยวกับสัตว์และกิจกรรมที่เขาเห็น และให้เขาช่วยกันใช้คำภาษาอังกฤษที่ถูกต้อง.

4. การเสริมเรื่องราว：ให้เรื่องราวสั้นๆ ที่เริ่มต้นด้วย “once upon a time, a little boy went to the zoo…” ให้เด็กเสริมเรื่องราวด้วยคำศัพท์และอุปสรรค์ที่เขาเรียนรู้ โดยใช้ภาษาอังกฤษ.