ราคาเรียนภาษาอังกฤษ ที่อยู่และทางเลือกสำหรับเรียนภาษาอังกฤษ

ในบทความนี้ เราจะสำรวจวิธีต่างๆ ที่มีความสนุกสนานเพื่อช่วยเด็กเรียนภาษาอังกฤษ。จากการสนทนาประจำวันที่ง่ายๆ จนถึงเรื่องที่มีความสนุกสนานสำหรับการสนทนาเป็นเรื่อง พวกเรามุ่งมั่นที่จะทำให้กระบวนการเรียนการสอนเป็นสิ่งที่ง่ายและสนุกสนาน โดยให้เด็กเรียนภาษาอังกฤษด้วยความสุขตลอดเวลา。

สวัสดีครับ ร้านหนังสือ!

ต้องการซื้อหนังสือเลยครับ คุณอยากดูหนังสือเกี่ยวกับสัตว์ หรืออาจจะเลือกเรื่องประดิษฐ์อะไรด้วย?

ใช่แล้ว ฉันมีหนังสือเรื่องประดิษฐ์อุทยานทะเลสะพรังที่ดีมาก มีภาพวาดที่น่าติดหนาวและเรื่องที่ไฟดันทุกเรื่อง คุณอยากฉันอ่านหนึ่งหน้าให้คุณไหม?

ใช่ กรุณาอ่านให้ฉัน

นี่คือหน้าปกของ ‘The misplaced Treasure of the Jungle’ ดูภาพวาดนี้ไหม!

น่าติดหนาวมาก! ฉันอยากอ่านหนังสือนี้

ดีเลย! ฉันจะหมุมมันให้คุณเสร็จ คุณจะชำระเงินไปด้วยวิธีอะไร?

จะชำระด้วยเงินที่ฉันมีไหม?

ตามแนวทางนี้! ให้ฉันดูเงินคุณแล้วเราจะเรียบร้อยแล้ว

ขอบคุณมาก! นี่คือหนังสือของคุณ สนุกอ่านได้แล้ว และไม่จำเป็นต้องลืมมาซื้อหนังสืออีกด้วย

ขอบคุณครับ! สวัสดีครับ!

!?

สวัสดีครับ นายหนังสือร้าน!

อะไรที่ฉันสามารถช่วยคุณเพียงวันนี้?

ฉันต้องการซื้อหนังสือ คุณจะให้ฉันดูหนังสือที่มีความสนใจสำหรับเด็กได้ไหม?

ตามใจของฉันเอง พวกเรามีชุดหนังสือเด็กที่ดีมาก คุณอยากดูหนังสือเกี่ยวกับสัตว์ หรืออาจจะเป็นเรื่องประกวดนิยาย?

ใช่แล้ว ฉันชอบเรื่องประกวดนิยาย คุณสามารถแนะนำหนังสือหนึ่งได้ไหม?

ตามใจของฉันเอง! พวกเรามีหนังสือประกวดนิยายที่ดีเลย ชื่อว่า ‘เงินทองที่สูญเสียในป่า’ มีภาพวาดที่น่ารักและเรื่องที่น่าตื่นเต้นมากมาย คุณอยากฉันอ่านหนึ่งหน้าให้คุณไหม?

ใช่แล้ว! ฉันจะอ่านให้คุณหนึ่งหน้า

นี่คือหน้าปกของ ‘เงินทองที่สูญเสียในป่า’ มองเห็นภาพวาดนี้ไหม!

น่าเชื่อมั่นเลย! ฉันอยากอ่านหนังสือนี้!

อย่างไรดี! ฉันจะบีบหนังสือนี้แล้ว คุณจะชำระเงินไปด้วยวิธีไหน?

จะชำระด้วยเงินเงินตกแต่งได้ไหม?

ตามใจของฉันเอง! แสดงเงินให้ฉันเห็น และเราจะจัดการตัวแล้ว

ขอบคุณมากมาย! ฉันรอคอยที่จะอ่านหนังสือนี้!

ยินดีตนของฉัน! สวัสดีครับ วันดีของคุณ!

ฉันต้องการซื้อหนังสือ สามารถแสดงหนังสือที่มีความสนใจต่อเด็กให้ฉันได้ไหม?

สวัสดีครับ คุณหนังสือร้าน!

ขายหนังสือ: “สวัสดี! ผมสามารถช่วยคุณได้อะไรวันนี้ไหม?”

เด็ก: “ฉันอยากซื้อหนังสือ คุณสามารถแนะนำหนังสือที่น่าสนใจสำหรับเด็กได้ไหม?”

ขายหนังสือ: “ต้องการแนะนำ! ร้านมีหนังสือสำหรับเด็กที่ดีมาก คุณอยากหนังสือเกี่ยวกับสัตว์หรือเรื่องเกี่ยวกับการประสบประชัน?”

เด็ก: “ใช่ ฉันชอบเรื่องเกี่ยวกับการประสบประชัน คุณสามารถแนะนำหนังสือหนึ่งให้ฉันไหม?”

ขายหนังสือ: “แนะนำต้องการแนะนำ! มีหนังสือเกี่ยวกับการประสบประชันที่ดีมากที่ชื่อ ‘The lost Treasure of the Jungle’ มีภาพวาดน่าชมและเรื่องที่น่าตื่นเต้นมาก. คุณอยากดูหนึ่งหน้าของฉันไหม?”

เด็ก: “ใช่ กรุณา! ฉันชอบเห็นภาพและฟังเรื่อง”

(ขายหนังสือเรียกมือให้เด็กมองหนังสือ)

ขายหนังสือ: “ดังนั้นนี่คือปกของ ‘The lost Treasure of the Jungle’ มองภาพวาดนี้ไหม!”

เด็ก: “เหมือนนั้น! มันเหมือนน่าอยากมาก! เรื่องเกี่ยวกับอะไร?”

ขายหนังสือ: “มันเกี่ยวกับนักสำรวจหนุ่มชื่อ Alex ที่ไปเดินทางหาของทรัพย์ธรรมชาติซ่อนเก็บในป่า. ตลอดทางเขาได้พบสัตว์เลี้ยงมนุษย์หลากหลายและเรียนรู้เกี่ยวกับธรรมชาติ”

เด็ก: “น่าเรียนรู้มากเลย! ฉันอยากอ่านหนังสือนี้!”

ขายหนังสือ: “ตัดสินแล้ว! ผมจะบังคับหนังสือให้คุณ. คุณอยากจ่ายไปด้วยวิธีไหน?”

เด็ก: “ฉันจะใช้เงินทุนของฉันได้ไหม?”

ขายหนังสือ: “ต้องการแนะนำ! แสดงเงินของคุณให้ผมได้ แล้วเราจะจัดการได้”

(เด็กแสดงเงินให้ขายหนังสือ)

ขายหนังสือ: “ขอบคุณ! นี่คือหนังสือของคุณ. สนุกอ่านได้ และจงมากับหนังสืออีกด้วย”

เด็ก: “ขอบคุณมาก! ฉันไม่อายากอ่านได้!”

ขายหนังสือ: “ไม่มีอะไร! มีวันดีเลย!”

เด็ก: “ขอบคุณมาก! ฉันตั้งใจจะอ่าน!”

ขายหนังสือ: “ยินดีที่ช่วย! มีวันดี!”

ตรงนี้เรามีหนังสือเด็กที่มีความสำคัญมาก คุณต้องการหนังสือเกี่ยวกับสัตว์ หรืออาจจะเรื่องประกอบแนวปฏิบัติการเกี่ยวกับการออกเดินทางด้วย?

“สวัสดีครับ นายหนังสือร้าน!”

ขายหนังสือ: “สวัสดีครับ! ว่าจะช่วยคุณด้วยอะไรวันนี้?”

เด็ก: “ฉันอยากซื้อหนังสือ คุณสามารถแนะนำหนังสือที่มีความสนใจสำหรับเด็กได้ไหม?”

ขายหนังสือ: “ต้องการแนะนำแล้วครับ! ร้านเรามีหนังสือเด็กอย่างน่าสนใจมากมาย คุณอยากหนังสือเกี่ยวกับสัตว์ หรือเรื่องราวที่เกี่ยวกับการออกเดินทาง?”

เด็ก: “ใช่แล้ว ฉันชอบเรื่องราวที่เกี่ยวกับการออกเดินทาง คุณสามารถแนะนำหนังสือหนึ่งให้ฉันได้ไหม?”

ขายหนังสือ: “แนะนำต้องการแล้วครับ! มีหนังสือน่าเด็ดขาดที่ชื่อ ‘The misplaced Treasure of the Jungle’ ซึ่งเต็มไปด้วยภาพวาดที่น่าติดตายและเรื่องราวที่น่าตื่นเต้น คุณอยากอ่านหนึ่งหน้าให้ฉันไหม?”

เด็ก: “ใช่ กรุณา! ฉันชอบมองภาพและฟังเรื่องเล็กน้อย”

(ขายหนังสือเรียกมือให้เด็กมองหนังสือ)

ขายหนังสือ: “ดังนั้น นี่คือหน้าปกของ ‘The misplaced Treasure of the Jungle’ มองภาพวาดนี้ไหม!”

เด็ก: “เหวาะมาก! เรื่องราวเกี่ยวกับอะไร?”

ขายหนังสือ: “เรื่องราวเกี่ยวกับนักสำรวจหนุ่มชื่อ Alex ที่ออกเดินทางเพื่อหาเงินทองที่ซ่อนไว้ในป่า ตลอดทางเขาได้พบสัตว์ที่แตกต่างกันและเรียนรู้เกี่ยวกับธรรมชาติ”

เด็ก: “น่าตื่นเต้นมากเลย! ฉันอยากอ่านหนังสือนี้”

ขายหนังสือ: “เลือกที่ดีครับ! ฉันจะบังคับหุ้มให้ฉัน แล้วคุณจะจ่ายได้อย่างไร?”

เด็ก: “ฉันจะใช้เงินตั้งของได้ไหม?”

ขายหนังสือ: “ต้องการแล้วครับ! แสดงเงินให้ฉันไหม และเราจะจัดการตัวเอง”

(เด็กแสดงเงินให้ขายหนังสือ)

ขายหนังสือ: “ขอบคุณ! นี่คือหนังสือของคุณ สนุกอ่านได้ครับ และละครว่ามากว่ามาแล้ว”

เด็ก: “ขอบคุณมากมาย! ฉันไม่อายามจะอ่าน”

ขายหนังสือ: “ไม่มีอะไร มีสวยงามสำหรับคุณ”

(เด็กออกจากร้านหนังสือด้วยความยินดี)

ใช่ ฉันชอบเรื่องประชดประชายด้วยความอดทนและอรรถรสที่น่ารัก

ต้องการซื้อหนังสือนักเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเรียนหรือเ

ตรงนี้เรามีหนังสือเกี่ยวกับรายการการล่าทรัพย์สมบัติในป่าที่มีชื่อว่า ‘เงินทองที่สูญหายของป่า’ ซึ่งมีภาพวาดที่น่าตื่นเต้นและเรื่องที่กระตุ้นความสนใจมาก คุณอยากอ่านหนึ่งหน้าให้ฉันไหม?

ขอบคุณที่เข้ามาสั่งหนังสือนะครับ/ค่ะ。ข้าพเจ้าจะแนะนำหนังสือประเภทน่าสนใจสำหรับเด็กให้คุณเลือกครับ/ค่ะ

“แนะนำหนังสือเรื่อง ‘อุปการะทองแห่งทรัพย์สินแห่งป่า’ นี่คือหนังสือน่าอ่านที่มีภาพวาดที่น่าตื่นเต้นและเรื่องที่เล่นตลกออกมากทีมากนะครับ/ค่ะ. คุณอยากให้ข้าพเจ้าอ่านหนึ่งเรื่องให้คุณไหม?”

ใช่แล้วครับ/ค่ะ! ฉันรักภาพวาดและเรื่องเล่านี้อยู่นะครับ/ค่ะ

“ปกหนังสือมีสีที่มีชีวิตและแสดงภาพวาดเกี่ยวกับหงส์ที่ดูเหมือนจะบินออกมาจากหน้าปกได้เลยครับ/ค่ะ. และนี่คือประโยคหนึ่ง: ‘แอลเอ็กค้นพบหอบางที่ซ่อนตัวข้างหลังต้นไม้โบราณ’ คุณชอบเรื่องนี้ไหม?”

ใช่ยังนะครับ/ค่ะ! ฉันชอบที่มีข้อความปรากฏออกมาจากหน้าปกนั้นครับ/ค่ะ

“ดีมากเลย! ข้าพเจ้าจะอ่านต่อนะครับ/ค่ะ. ‘หอบางนี้มืดมาก แต่แอลเอ็กใช้แสงไฟของเขาแสดงหนทาง. อย่างไรก็ตาม ทันทีเขาได้ยินเสียงกระต่าย…’ คุณคิดว่าแอลเอ็กจะพบทรัพย์สินได้หรือไม่?”

ฉันหวังว่าจะเจอนะครับ/ค่ะ! ฉันอยากตระหนักว่าเรื่องต่อไปจะเกิดอะไรขึ้นนะครับ/ค่ะ

“ใช่นะครับ/ค่ะ! คุณจะได้ทราบในไม่ช้าเลยนะครับ/ค่ะ。แต่จริงๆแล้วหนังสือนี้คือของคุณที่จะสนุกกับนะครับ/ค่ะ ทำไมคุณไม่อ่านต่อไปด้วย?”

จะอ่านต่อแล้วครับ/ค่ะ! นี่เป็นเรื่องน่าสนใจมากเลยครับ/ค่ะ! ฉันไม่พอที่จะรอตระหนักว่าเรื่องในหอบางจะเกิดอะไรขึ้นครับ/ค่ะ

คุณอ่านได้ดีมากทีมากครับ/ค่ะ! ข้าพเจ้ายินดีที่คุณสนุกกับหนังสือนี้ครับ/ค่ะ. หากคุณต้องการช่วยเหลืออะไร แต่ข้าพเจ้าจะมาช่วยได้ครับ/ค่ะ

**ขอบคุณมากครับ/ค่ะ! ฉันจะอ่านเรื่องที่เหลืออยู่ตอนนี้ครับ/ค่ะ. นี่เป็นเรื่องการเดินทางที่ดีที่สุดเลยครับ/ค่ะ!”

(เด็กยังคงอ่านหนังสือโดยยินดี)

ใช่แล้ว! ฉันชอบเห็นภาพและฟังเรื่องเล่าดีมาก

ขายหนังสือ: “ใช่แล้ว! จะเปิดหนังสือมาเห็นหน้าที่มีภาพที่คุณชอบไหม? แล้วนี้… มองไปดูภาพวาดนี้ของเสือในป่าตะบอนนี้เหมือน. มันน่าประทับใจไหม?”

เด็ก: “ใช่เลย! ในเรื่องนี้เกี่ยวกับเสืออะไร?”

ขายหนังสือ: “เสือนี้กำลังออกเดินทาง. เขากำลังตามหาสมบัติที่เสียหายในป่าตะบอน. คุณจะเห็นว่าสมบัติที่สูญหายอาจเป็นอะไร?”

เด็ก: “หัวมังกรทอง? หรืออาจจะเป็นตะกร้าทรัพย์ใหญ่?”

ขายหนังสือ: “คุณได้รับข่าวที่ถูกต้องแล้ว! เสือหาแล้วสมบัติ และเขามีความดีใจมาก. ล่ะของเราเปิดหน้าต่อไปแล้วมองเห็นเกี่ยวกับเรื่องต่อไปได้.”

(ขายหนังสือเปิดหนังสือและเรียกเด็กมองหนังสือ)

ขายหนังสือ: “มองไปหน้านี้. เสือกำลังเล่นกับเพื่อนของเขา. พวกเขากำลังจัดงานหมู่อาหารในป่าตะบอน. คุณคิดว่าพวกเขากำลังกินอะไร?”

เด็ก: “พวกเขากำลังกินมันเขียว?”

ขายหนังสือ: “แน่นอน!มันเขียวเป็นอาหารเล่งตาและตัวยักษ์ป่าชื่นชอบมันมาก. เสือและเพื่อนของเขากำลังมีชีวิตดีด่วนกันกันเดียว.”

เด็ก: “ฉันชอบเรื่องของเสือออกเดินทางนี้. มันมีเพลิงไฟใจที่จะอ่านเกี่ยวกับมัน.”

ขายหนังสือ: “ฉันยินดีที่คุณสนุก! จริงๆแล้ว ในแต่ละครั้งที่คุณอ่าน คุณก็จะไปเดินทางในจิตใจของคุณ. คุณอยากอ่านหน้าต่อไปไหม?”

เด็ก: “ใช่ โปรด! ฉันรักการอ่านเรื่องที่เกี่ยวกับสัตว์และเรื่องการเดินทางของพวกเขา.”

(ขายหนังสือเปิดหนังสือและเรียกเด็กมองหนังสือ)

ขายหนังสือ: “ลองดูนี้… หน้านี้เกี่ยวกับหมู่แก้ว. หมู่แก้วสูงมากและสามารถกินใบจากต้นไม้ที่สูงได้. มองภาพนี้แล้วบอกเราว่าหมู่แก้วกำลังทำอะไร?”

เด็ก: “เขากำลังกินใบ. เขาสูงมากไหม?”

ขายหนังสือ: “แน่นอน!หมู่แก้วเป็นหนึ่งในสัตว์ที่สูงที่สุดในป่าตะบอน. ล่ะของเราอ่านหน้าต่อไปด้วยกัน.”

(ขายหนังสือเรียกเด็กมองหนังสือ)

ขายหนังสือ: “มองไปหน้านี้. เสือและเพื่อนของเขากำลังเล่นเกมหลบหลีก. คุณจะหาเสือในภาพวาดนี้ได้ไหม?”

เด็ก: “ใช่, ฉันหาเสือได้! เขาอยู่เบื้องหลังต้นไม้. เขาเดินทางซ่อนอย่างดีมาก!”

ขายหนังสือ: “คุณเป็นตัวสืบที่มีพลัง! เสือมีลูกศรในการซ่อนเก็บ. ล่ะของเราอ่านเรื่องต่อไป.”

(ขายหนังสือเรียกเด็กมองหนังสือ)

ขายหนังสือ: “มองไปหน้านี้. เสือกำลังช่วยหมากอาลัย. หมากอาลัยน้อยตกและบาดเจ็บที่ขา. เสือกำลังมีนิสัยดีและเก็บความดูแลหมากอาลัย.”

เด็ก: “เสือเป็นเพื่อนที่ดี. ฉันชอบเรื่องนี้เพราะมันเกี่ยวกับการดีและช่วยเหลือผู้อื่น.”

ขายหนังสือ: “ฉันมีความยินดีที่คุณรู้สึกนั้น. มันสำคัญที่จะเรียนรู้เกี่ยวกับความดีและเพื่อน. ฉันอยากเลือกหนังสืออื่นที่จะอ่านไหม?”

เด็ก: “ใช่ ฉันอยาก! ฉันอยากอ่านหนังสือเกี่ยวกับทะเล.”

(ขายหนังสือเรียกเด็กมองหนังสือ)

ขายหนังสือ: “ตัวเลือกที่ดี! จะหาหนังสือเกี่ยวกับทะเล. มองไปหนังสือนี้. มันมีภาพปลาและเรือทั้งหลาย. ทะเลเป็นสถานที่ที่มีเรื่องราวมาก, ใช่ไหม?”

เด็ก: “ใช่เลย! ฉันชอบปลา. พวกเขามีสีที่สวยงามมาก.”

ขายหนังสือ: “ปลามีสีสวยงามและน่าสนใจ. พวกเขาอาศัยอยู่ในน้ำ และสามารถว่ายน้ำเร็วมาก. คุณอยากอ่านหน้าต่อไปจากหนังสือนี้ไหม?”

เด็ก: “ใช่ โปรด! ฉันอยากอ่านเกี่ยวกับปลา.”

ดูเธอ นี่คือปกของหนังสือ ‘อุดมคติทรัพย์สมบัติที่ป่า’ แล้ว ดูแบบวาดภาพนี้ที่งดงามนี้!

เด็ก: “เรื่องนี้ดูเหมือนจริงมาก! มีเรื่องเกี่ยวกับอะไร?”

ขายหนังสือ: “นี่คือเรื่องเกี่ยวกับนักสำรวจเยาว์ชื่อเอ็กซ์ ที่กำลังตามหาทรัพย์สมบัติที่ซ่อนอยู่ในหัวเขาทรายในกลางป่า. ขณะที่เอ็กซ์เดินทางไปเจอสัตว์ทั้งหลาย และได้รับรู้ถึงความงามและลับลับที่มีในธรรมชาติ.”

เด็ก: “สัตว์มีการพูดไหม?”

ขายหนังสือ: “ใช่เลย! หนังสือมีเสียงเสียงที่สนุกสนานที่ทำให้เรื่องเล่ามาชี้ชัด. ตัวอย่างเช่น ขณะที่เอ็กซ์เจอกับหงส์ คุณสามารถกดปุ่มและได้ยินเสียงหงส์ร้อง!”

เด็ก: “นี่ดูเหมือนที่จะน่าตื่นเต้นมาก! ผมไม่ทนที่จะอ่านมัน!”

ขายหนังสือ: “ผมเชื่อว่าคุณจะชอบมัน. ขอขอบคุณที่จะมามองหนังสือนี้ด้วย ขอขอบคุณที่จะแสดงหน้าต่างหนึ่งของหนังสือให้ดู. ดูเหมือนนี้ นี่เป็นภาพวาดของม้ายที่มีลักษณะรุนแรงและแข็งแกร่ง.”

เด็ก: “น่ารักมาก! ม้ายนี้มีลักษณะที่รุนแรงและแข็งแกร่ง.”

ขายหนังสือ: “และนี่เป็นหน้าที่มีแผนที่ป่า. คุณสามารถเห็นที่เอ็กซ์อยู่และที่เขาต้องไปต่อไป.”

เด็ก: “ผมไม่ทนที่จะหาทรัพย์สมบัติ! อาจจะหาเอาได้ด้วย!”

ขายหนังสือ: “คุณจะมีการเดินทางที่น่าสนุกมาก. จงจดจำว่าแต่ใดก็ตามที่คุณอ่าน คุณก็เปิดโลกหลายๆทางที่เป็นไปได้.”

เด็ก: “ขอบคุณมากที่แสดงหนังสือนี้ให้ดู. ผมจะซื้อมัน!”

ขายหนังสือ: “ยินดีที่รับฝึก! สนุกกับการเดินทางผ่านป่าของคุณ และสวัสดีการอ่าน!”

วู่วาย มันดูเยี่ยมใน! อะไรเรื่องนี้คือเรื่องเกี่ยวกับ?

ขายหนังสือ: หนังสือนี้เกี่ยวกับนักสำรวจหนุ่มที่ชื่อว่าแอลเอ็ก ที่เดินทางไปหาเงินทองลับที่ตกทิ้งในป่า. ตลอดทางเดินทางของเขา เขาได้พบสัตว์ต่างๆ และเรียนรู้เกี่ยวกับธรรมชาติ。

เด็ก: น่าสนุกมากเลย! ฉันรักเรื่องที่มีการประสบประทนาคม. คุณจะอ่านหนึ่งหน้าให้ฉันไหม?

ขายหนังสือ: ต้องการแล้ว! ฉันจะเปิดหนังสือไปที่หน้าแรก. กำลังอ่านได้:


ในจุดกลางของป่า มีเงินทองลับที่ตกทิ้งแล้วหลายปี. แอลเอ็ก นักสำรวจหนุ่มที่มีกล้าหาญ ตัดสินใจที่จะหาเงินทองนั้น. เขาบรรจุที่หลังด้วยวัตถุจำเป็นและเดินทางเข้าไปในป่าหนาแน่นมากขึ้น。


เด็ก: อ่อยดู! แอลเอ็กมีแผนที่และหุ้มครบครัน. แอลเอ็กจะหาเงินทองได้อย่างไร?

ขายหนังสือ: แอลเอ็กตามแผนที่และใช้หุ้มครบครันเพื่อเดินทางผ่านป่า. เขาได้เผชิญกับสัตว์ต่างๆ อย่างเช่น นักธรรมชาติหงอษาที่ฉลาด หมงกุงที่เล่นตลก และแกะที่น่ารัก. สัตว์ทุกตัวช่วยแอลเอ็กเรียนรู้เกี่ยวกับป่าและนำเขาใกล้เข้ากับเงินทองมากขึ้น.


เด็ก: อะไรจะเกิดขึ้นต่อไป?

ขายหนังสือ: ขณะที่แอลเอ็กยังคงเดินทาง องค์กระทบที่เงินทองตั้งอยู่ถูกเขาพบ. ด้วยความช่วยเหลือของเพื่อนสัตว์ของเขา เขาหาเงินทองและนำมันกลับมาที่หมู่บ้าน. ผู้บ้านต่างก็ประทับใจและเฉลิมฉลองกล้าหาญและความแข็งแรงของแอลเอ็ก。


เด็ก: ฉันอยากไปเดินทางเช่นนั้น!

ขายหนังสือ: การเดินทางเกิดขึ้นกับผู้ที่มีกล้าหาญที่จะสำรวจ. แบบเดียวกับแอลเอ็ก คุณก็สามารถค้นหาธรรมชาติที่อยู่รอบตัวคุณได้. คุณอยากอ่านเพิ่มเติมเกี่ยวกับการเดินทางของแอลเอ็กไหม?

เด็ก: ใช่ กรุณา! ฉันไม่อายากเหลือเรื่องที่จะเกิดขึ้นต่อไป!

มีเรื่องเกี่ยวกับนักสำรวจหนุ่มชื่อแอลเอ็กซ์ ที่ตัดสินใจจะแสวงหาของทรัพย์ฝันที่ซ่อนอยู่ในป่า ตลอดทางเขาได้เผชิญกับสัตว์ต่าง ๆ และเรียนรู้เกี่ยวกับธรรมชาติ

นักสำรวจชื่อแอลเอ็กซ์ ที่กำลังตามหาทรัพย์สมบัติซ่อนระหว่างป่า ในเรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับการเดินทางของเด็กที่อยากหาทรัพย์สมบัติซ่อนในป่า. ตลอดทางเขาได้พบสัตว์มากมายและได้เรียนรู้เกี่ยวกับธรรมชาติ. แอลเอ็กซ์มีความสนใจอย่างมากและชื่นชอบการสำรวจ. เขาเริ่มการเดินทางของตนเองในป่าหนาแน่นที่เขาพบแผนที่ที่นำตามไปถึงจุดที่ทรัพย์สมบัติอยู่ หลังจากที่เขาตามแผนที่เขาได้พบสัตว์มากมาย เช่น หนูอายุมากที่ฉันเจ้าฟ้า แมว่งเล่น และ ช้างที่บริสุทธิ์ แต่ละสัตว์ได้ให้แอลเอ็กซ์ความรู้ใหม่เกี่ยวกับป่าและสัตว์ที่อาศัยอยู่ในนั้น ผ่านการเดินทางของตนเอง แอลเอ็กซ์ไม่เพียงแค่หาได้ทรัพย์สมบัติแต่ยังได้รู้เรื่องธรรมชาติและความสำคัญของการเคารพสิ่งแวดล้อมด้วย หนังสือนี้เต็มไปด้วยภาพวาดที่น่าตื่นเต้นและเรื่องราวการค้นหาที่น่าตื่นเต้น ทำให้มันเป็นหนังสือเล่าเรื่องผจญภัยที่เหมาะสำหรับเด็กเล็กที่ชื่นชอบการอ่าน

ดังนั้นน่ายอมรู้สึกที่ดีมาก! ฉันอยากอ่านหนังสือนี้!

เด็ก: “ฉันรักภาพรวมและเรื่องเล่าก็น่าน่าตื่นตระหนกมาก! ฉันจะได้มันไปได้ไหม?”

ขายหนังสือ: “ต้องการแล้ว! นั่นเป็นหนังสือที่ยอดเยี่ยม คุณสามารถพามันบ้านและอ่านมันทุกวันได้. สนุกสนานกับการประท้วงของคุณ!”

เลือกของได้ดีเลย! ฉันจะจัดการค่าบริการให้คุณเลย คุณอยากจ่ายด้วยวิธีใดไหม?

! จะจบลงแล้วนะครับ จะเลือกวิธีชำระเงินไหนดีสำหรับคุณ?

เด็ก: “ฉันจะใช้ตะกร้าเงินได้ไหม?”

ขายหนังสือ: “ต้องการแล้วนั่นเอง!เรายอมรับตะกร้าเงิน แค่นับเงินของคุณ และผมจะให้เงินทอนหากมี”

เด็ก: “อะไรไหม ฉันจะนับ หนึ่ง, สอง, สาม, สี่… ฉันมีเงินสี่เหรียญ นั่นพอสำหรับหนังสือนี้”

ขายหนังสือ: “ดีมาก! ให้แล้วครับ สนุกกับการอ่านนิยายของคุณ!”

เด็ก: “ขอบคุณมากนะครับ! ฉันไม่พอใจที่จะอ่านหนังสือนี้”

ขายหนังสือ: “ไม่มีอะไร สนุกกับวันอ่านหนังสือของคุณ!”

สามารถใช้เงินทุนของคุณได้ไหม?

็ก: “จะสามารถใช้เงินอนุญาตของฉันได้ไหม?”

ขายหนังสือ: “ต้องการแล้ว!คุณสามารถใช้เงินอนุญาตของคุณที่จะซื้อหนังสือนี้ได้ คุณมีเงินเท่าไหร่?”

เด็ก: “ฉันมีห้าดอลลาร์”

ขายหนังสือ: “ดีเลย!นั่นเพียงพอที่จะซื้อหนังสือ ‘The misplaced Treasure of the Jungle’ นี้ ให้แล้ว และสนุกกับการอ่านเรื่องของคุณ!”

เด็ก: “ขอบคุณมากๆ! ฉันไม่ทนที่จะเริ่มอ่านมันได้!”

ขายหนังสือ: “ไม่มีอะไร! จดจำไว้ว่าอ่านทุกวัน และบอกฉันหากคุณต้องการหนังสือเพิ่มเติม!”

เด็ก: “ฉันจะทำนั่น! และฉันจะกลับมาซื้อหนังสือเพิ่ม!”

ขายหนังสือ: “ฉันมั่นใจว่าคุณจะทำนั่น. สนุกกับหนังสือใหม่ของคุณ!”

เด็ก: “ตาย!”

ขายหนังสือ: “ตาย! สนุกกับการอ่านเรื่องของคุณ!”

もちろんです!おをせて、それではです

เด็ก: “ใช่ ฉันมีเงินจากเงินทุนของฉันนี้.”

ขายหนังสือ: “ยอมรับ! รวมกันนับเอาไว้กันเด็ก หนึ่ง,สอง,สาม… มีสามบาท.”

เด็ก: “สามบาท! มันไม่มากมากนัก แต่นี่ทุกที่ฉันมี.”

ขายหนังสือ: “นั่นเรียบร้อยเพียงพอ! เรายอมรับทุกจำนวน. ตอนนี้ ฉันจะแสดงให้เห็นหนังสือที่เธอเลือกไว้ ‘The lost Treasure of the Jungle.’ จำได้ไหมเด็ก คุณสามารถมาบริการหนังสืออีกด้วย สนใจอ่านประดานกลุ่มร้ายใหม่ของคุณได้เลย!”

ขอบคุณ! นี่คือหนังสือของคุณแล้ว ดิฉันแนะนำให้คุณเข้าไปอ่านด้วยตัวเอง และโปรดมาเยือนหนังสืออีกด้วย ครับ/ค่ะ

เด็ก: “ขอบคุณมาก! ฉันรู้สึกทะลึงใจที่จะอ่านมัน นี่เป็นหนังสือที่ดีที่สุดเลย!”

ขายหนังสือ: “ไม่มีอะไร! ฉันยินดีที่คุณชอบมัน จำได้ว่าร้านหนังสือเรามีหนังสือมากมายรอคุณที่จะค้นหา ขอเมื่อคุณกลับมา คุณสามารถหาเรื่องประชาธิปไตยหรืออาจจะหาหนังสือเกี่ยวกับอะไรที่คุณชื่นชอบ”

เด็ก: “ฉันไม่ทนที่จะรอ! ฉันจะกลับมาอีกครั้งนั่น อาจจะในสัปดาห์หน้า”

ขายหนังสือ: “น่าดีเลย! ร้านหนังสือเราตั้งตารอคุณอีกครั้ง จงมีชัยเดินหน้ากับหนังสือใหม่ของคุณ และปลอดภัย”

เด็ก: “ตาย! ขอบคุณอีกครั้ง!”

ขายหนังสือ: “ตาย! สนุกกับการเดินทางของคุณ!”

ขอบคุณมากๆ! ฉันรอแล้วที่จะเริ่มอ่าน!

เด็ก: ขอบคุณมากๆ! ฉันไม่พอที่จะรอเลือกให้ได้เลย!

ยินดีต้อนรับ! ขอบคุณดีที่มาหลัง! ขอให้คุณมีวันดีขึ้น!

แดดสว่างที่ผ่านตรงไปบนร้านหนังสือ สร้างสภาพแวดล้อมที่อุ้มและสบาย เด็กครอบครองหนังสือตัวสีสันที่ดีที่สุดในมือ บริสุทธิ์ใจและรำลึกถึงการยินดีที่มากมาย เขาเดินมาที่โต๊ะขายหนังสือ และมอบเงินให้เจ้าของร้าน

เจ้าของร้าน:“ตายแล้วเด็ก รับหนังสือไปด้วย ระลึกไว้ว่ามาเดิมนี้เพื่อเรียกให้มาหาเรื่องราวมากมาย”

เด็กรับหนังสือไปแล้วเปิดหน้าแรกของหนังสืออย่างเอาใจใส่ มองหาภาพวาดในหนังสือ ตาของเขาเปิดดวงมาก

เด็ก:“ขอบคุณมากๆ หนังสือนี้น่ารักมาก! ฉันไม่พอเรียกว่าต้องการอ่านมันแล้ว”

เจ้าของร้านยิ้มและชมเด็ก มีความยินดีและความหวังในตา

เจ้าของร้าน:“ไม่มีอะไร มีสวรรคตวันที่ดีๆ”

เด็กได้ความรู้สึกฝันฟูเนื่องจากที่เจ้าของร้านไม่เพียงแค่ขายหนังสือแก่เขา แต่ยังได้ให้เขาการขอบคุณที่เป็นหลัก จากนั้นเขาจึงรับหนังสือไป และออกจากร้านหนังสือด้วยความยินดี

ด้วยการประพันธ์ที่เรียบร้อยนี้ ได้สร้างความร้อยรักและความเจตนาต่อกันระหว่างมนุษย์ ทำให้เรารู้สึกอุ้มและสุขภาพ

Table of contents

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *