ในวันเย็นที่มีแดดออกเมฆสวยงาม ต้นเหล็ก และครอบครัวของเขาตัดสินใจจะไปเที่ยวที่ชายแดนป่าเมืองแห่งนี้ พวกเขาเติมเต็มด้วยความหวังใจ และเดินทางออกเดินทางไปยังการเดินทางนี้。ในครั้งการเดินทางครั้งนี้ ต้นเหล็กจะใช้สมุดบันทึกการเดินทางของเขาเล็กๆ ที่มีทั้งหมดเพื่อบันทึกเหตุการณ์เล็กๆ ตลอดทางทางที่เขาเดินมาด้วยความยินดีโดยที่เราจะตามรอยเท้าของเขาและรู้สึกถึงความเชิงใจของธรรมชาตินี้ด้วย!
สายนำ: การผจญภัยที่มีอาศัยทางร้ายแรง
สถานที่แรก: ละแวกป่าที่ลึกลับ
คุณมาถึงป่าที่มีต้นไม้มหัญญลมมากมาย แสงแดดที่เข้ามาผ่านกิ่งไม้ ทำให้เกิดเงาและแสงประกอบกันลึกลับ คุณได้เจอกับหนูเมาละลาค่ะที่กำลังรวบกุ้งลูกเมล็ด คุณจะสามารถพูดต่อหนูได้ว่า “hiya, little squirrel! can you display me around the woodland?”
สถานที่ที่สอง: ที่อ่าวน้ำที่มีความศักดิ์สิทธิ์
ผ่านป่าไป คุณได้มาถึงอ่าวน้ำที่มีน้ำแข็งและดูได้ชัดเจน ปลาหลายตัวกำลังเล่นเลียนในน้ำ คุณจะสามารถบรรยายภาพที่เห็นได้ว่า “มองเห็นต้นไม้ใหญ่ที่มีลูกบอลสีสด มันงดงามมาก!”
สถานที่ที่สาม: เสียงลึกลับในถ้ำ
เดินไปต่อ คุณได้มาถึงถ้ำที่เป็นเรื่องลึกลับ ในถ้ำมืดมัว แต่คุณยังสามารถได้ยินเสียงที่ลึกลับมาจากทางไกล คุณกลับหน้าใจและเดินเข้าไปในถ้ำ พบกับหนูเปลือกปลาที่กำลังหลับอยู่ คุณบอกกับเขาว่า “exact morning, bat! I did not understand you were dozing here.”
สถานที่ที่สี่: สวนลับด้านล่างสะพานเงาเขล่า
เมื่อออกมาจากถ้ำ คุณได้เห็นสะพานเงาเขล่าที่มีน้ำเงา ด้านล่างสะพานเป็นสวนลับที่มีดอกไม้สีสดหลากหลายและมีกลิ่นหอมที่น่ารัก คุณรีบเดินเข้าไปและเก็บดอกไม้หนึ่งดอก มันมีกลิ่นหอมที่น่ารัก
สิ้นสุด: ช่วงเวลาสวยงามกลับบ้าน
หลังจากการเดินทางแล้ว คุณกลับบ้านด้วยสมองที่มีอุดมความรู้ที่น่าเชื่อถือและใจที่มีความสุขจากความบันเทิงที่น่ารัก คุณรู้ดีว่าทุกวันมีการเดินทางใหม่คอยรอคุณ แล้วค่ะ แล้วลงเวลาเรียกหลังคา ตรงนี้ค่ะ!
แหล่งที่ 1: ลับในป่า
มันเป็นเช้าวันที่มีแดดอาลี้อย่างสวยงาม แมวเล็กมิมี่ตัดสินใจที่จะไปเดินทางออกและเทรียมตัวด้วยการใส่หลวงโคมสีน้ำเงินที่รักและเอากระเป๋าของเธอบนหลังด้วยกัน มิมี่จึงเดินเข้าไปในป่าที่มีต้นไม้สูงส่วนอาลี้แสงแดดรังเริบผ่านใต้ต้นไม้เพื่อให้เกิดรูปแบบแสงในแบบแปรง
ในป่านี้ มิมี่ได้พบกับหนูนกหนึ่งตัวที่มีขนสีสันสวยงามมาก มิมี่ใช้คำตามว่า “สวัสดีครับ หนูนก คุณมาจากที่ไหน?” หนูนกตอบว่า “ฉันมาจากดอกไม้ของนั้น มีดอกไม้งามมากมายที่นั่น” มิมี่จึงตัดสินใจที่จะตามหนูนก มิมี่ได้กระโดดข้ามแม่น้ำ ขึ้นภูเขาเล็ก จนมาถึงดอกไม้สดใหม่ มีดอกที่มีสีแดงเป็นรอยงานที่มีดอกที่มีสีเหลืองเป็นทางสุนัขที่มีสีชมพู มิมี่ยิ้มและกล่าวว่า “วาย ที่นี่มีน่าสวยมาก”
เมื่อมิมี่จบการเดินทางแล้ว มิมี่ได้มาถึงทะเลสาบหนึ่ง น้ำทะเลสาบชัดเจนทั้งหมดที่สามารถเห็นปลาเลี้ยงตัวว่าลงน้ำงานได้ง่าย มิมี่นั่งบนข้างทะเลสาบและมองที่ลายของตัวเองในน้ำ จิตใจของมิมี่จึงนิ่มเนียนขึ้น
ทันทีที่มิมี่ยังอยู่ที่ทะเลสาบ หนูเป็ดหน้าตาดึงมาข้างหน้ามิมี่ พูดด้วยเสียงเด่นชัดว่า “สวัสดีครับ มิมี่! ฉันเป็นผู้รักษาป่านี้ มีอะไรที่ฉันสามารถช่วยคุณได้?” มิมี่ตอบด้วยภาษาที่ยิ้มว่า “ฉันมาเพื่อมองสวยงามของป่าเท่านั้น ขอบคุณครับ นายเป็ดครับ”
มิมี่ก็มาถึงชายป่าของป่า มีพื้นดินเปิดเปรียบกว้างขวาง ที่นั่นมีสัตว์เล็กๆ มากมายที่กำลังเล่นกัน มีกิ้งก่าง หนูจับต้นไม้ และเสือลวด มิมี่ก็มาเพื่อแก้ตัวด้วยสัตว์เหล่านั้นและพวกเขาเข้ามาเล่นกันกัน
เมื่อดวงอาทิตย์เริ่มตกลง มิมี่รู้ว่าเหลือเวลาที่จะกลับบ้านแล้ว มิมี่จึงขอบคุณสัตว์เหล่านั้นด้วยความยินดีที่พวกเขาสร้างความยินดีให้เธอ มิมี่กลับบ้านด้วยความทรงจำที่มีมากมายและดีใจเสมอ
สถานที่ที่สอง: การค้นพบที่หลุดมดที่ทะเลสาบ
ที่หลวงทะเลสาบ แสงแดดกระจายลงบนน้ำที่สงบแสน ทำให้เกิดคลื่นทองกลางทะเลสาบ และเด็กๆ ก็ตะลึงตะละลงที่เดินตามทางเล็กๆ บนบริเวณทะเลสาบ ตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความสนใจ
จนกระทั่งพวกเขาได้ยินเสียงเสียงหวานๆ และหยุดบนทางเพื่อฟัง หลังจากนั้นเด็กๆ ตัดสินใจที่จะตามหาแหล่งของเสียง
พวกเขาผ่านซานไม้ที่บริสุทธิ์และมาถึงบริเวณทะเลสาบกว้างขวาง น้ำทะเลสาบสะอาดเห็นได้ชัดเจน และสามารถมองเห็นปลาสีสันติธรรมเนียมหลากหลายที่ไหลเล่นเสรีในน้ำ
เด็กๆ ก็ตะลึงกับสิ่งที่พวกเขาเห็น และเข้าชมน้ำใกล้ตัวพยายามแตะต้องปลาเล็กๆ ที่ดูมีลูกเลี้ยงอยู่
จากนั้น หนึ่งตัวหางแก้วยังทะเลสาบออกมา มันเดินไปที่เด็กๆ และดูเหมือนว่ามันมีความเมตตาด้วยการเข้าชมเพื่อขอมิตรภาพ มันสัมผัสหัวของเด็กๆ ด้วยหัวของมัน แสดงว่ามันต้องการมิตรภาพด้วย
เด็กๆ ก็เพลิดเพลินกับการเล่นกับหางแก้วนี้ และตั้งชื่อมันว่า “ดุดุ”
ดุดุดูเหมือนจะเป็นแหล่งข้อมูลของเด็กๆ ในการตัวตามลับทะเลสาบ พวกเขาได้พบกับบริเวณทะเลสาบที่มีขนาดกว้างๆ และมีฮางวาตาบง ซึ่งมีฮางกำลังมีกลิ่นหอมสวยงาม
เด็กๆ ก็นั่งบนข้างฝายของทะเลสาบและสนุกสนานกับช่วงที่เรียบง่ายนี้
หลังจากนั้น พวกเขาก็พบกับหนึ่งตัวหางหมากที่กำลังแรงอายุนอนร้อยตายบนหิน มันเหมือนว่าไม่มีความสนใจกับการมาของเด็กๆ เมื่อเด็กๆ ได้ใช้มือเอาหางหมากขึ้นมา พวกเขาก็มีการติดต่อทางที่มีความมีต่อกัน
การค้นพบที่ทะเลสาบทำให้เด็กๆ มีบรรยากาศเด็ดขาดตลอดช่วงบ่ายนี้ พวกเขาได้เรียนรู้ว่าจะร่วมกับสัตว์อย่างที่ดีและได้ประสบกับความศรีมงคลของธรรมชาติด้วย
ในที่สุด เด็กๆ ก็มีพร้อมเพราะได้รับสิ่งสำคัญและความสุขที่เต็มไปด้วยความสนุก และก็ตามทางบ้านกลับบ้านเรียนแล้ว
สถานที่ที่สาม: รอยตามเสียงลึกลับในถ้ำ
ในดินอุดมที่ลึกลงไป แสงแดดรั่วผ่านช่องว่างเข้ามา ทำให้เกิดแสงเงาที่แตกต่างกันบนพื้นดิน. จิ๊กกับเพื่อนๆของเขาเดินไปตามเส้นทางหุบโค้งของหอบน้ำ ในส่วนที่เป็นหอบน้ำอย่างเงียบๆ. ทันทีที่พวกเขาได้ยินเสียงร้องอ่อนๆ ที่มาจากห่างไกล.
“นั่นเสียงอะไรนี้?” จิ๊กบอกเล็กน้อย.
“อาจจะเป็นสัตว์ในหอบน้ำนี้.” มิงมองเห็น.
พวกเขายังคงเดินไป และเสียงกลับเป็นมากขึ้น และชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆ. ท้ายที่สุด พวกเขาเห็นหนึ่งตัวแมวหลังภูเขาใหญ่ ที่มองดูดูด้วยความระมัดระวัง อยู่ที่ห่างไกล. หน้าผิวของแมวหลังภูเขานี้มีสีเขียวเข้มเข้ม ที่สว่างขึ้นในความมืดของหอบน้ำ ดูเหมือนว่ามีบางสิ่งที่ลึกลับและสะเทือนใจ.
“ไม่ต้องหวาดกลัว มันเป็นเพื่อนดี.” จิ๊กกล่าวด้วยกำลังใจ.
แมวหลังภูเขาดูเหมือนไม่มีความต่อต้าน มันเข้าชมาเรียบร้อย ดูเหมือนว่ามันต้องการจะสื่อสารกับเด็กๆ. จิ๊กและมิงพยายามสื่อสารกับแมวหลังภูเขาด้วยภาษาอังกฤษที่เรียบง่าย แม้ว่าไม่มีการสื่อสารทางภาษา แต่พวกเขาก็สร้างความสัมพันธ์พิเศษกันผ่านการใช้ท่าทางและตัวเผย.
“ดูว่ามันต้องการให้เราเดินตามมัน.” มิงชี้ไปทางที่แมวหลังภูเขา.
เด็กๆเดินตามแมวหลังภูเขาผ่านหอบน้ำ จนถึงหอบน้ำกว้างขวางหนึ่งที่มีน้ำตากและพืชชายหลากหลาย ดูเหมือนเป็นโลกที่หลีกเลี่ยงมาจากโลกที่เรียกว่า.
“นี่เป็นที่งดงามมากเลย!” จิ๊กทะลุย.
แมวหลังภูเขาดูเหมือนสนุกกับการได้รับการชมของเด็กๆ และนำพวกเขาไปตามหอบน้ำและแสดงให้เห็นอะไรที่มีความทันทีในหอบน้ำ. ในที่สุด แมวหลังภูเขานำพวกเขากลับไปที่ทางเข้าและหายไปในเงามืด.
“ขอบคุณแมวหลังภูเขา.” จิ๊กตะโกนไปทางหลังหอบน้ำ.
เด็กๆออกจากหอบน้ำ กับความทรงจำที่มากมายและมีเพื่อนใหม่. พวกเขารู้ว่าในโลกนี้มีบางสิ่งที่มีความทันทีรอให้พวกเขาได้เข้าถึงและค้นหา.
สถานที่ที่สี่: ลวดฟ้าใต้สะพานสองแยกและสวนลับ
พวกเราได้พบเกียววางลับที่แยกทางตรงนี้。ดอกไม้ในสวนดังกล่าวมีสีสันที่หลากหลาย หมายความว่ามีน้ำเงินเหมือนลมสายฟ้าเช่นเดียวกัน ดอกซาฟร์ในลมสว่างเหนือแรงๆ ดูเหมือนกำลังชักชวนเราให้เข้ามา
เราเดินบนเส้นทางเล็กๆ และพบทะเลสาบเล็กๆ น้ำในทะเลสาบสะท้อนเห็นได้ชัดแจ่ม ปลาทองในน้ำได้หลวยไปโดยอิสระ หนูปีโตกี่ได้กระโดดขึ้นและลงเหมือนกำลังเล่นเกมหลักปิด และเรายังพบตัวนกหนึ่งที่กำลังทาสแขนงเกาะของมันด้วยปาก
ในมุมหนึ่งของสวน เราเห็นที่สะพานเลื่อนละลาย เมื่อเกาะเลื่อน เราสามารถมองเห็นวงเดือนทั้งสวนได้ เด็กๆ ในสวนล่วงเวลาโดยเล่นเลียนเกิดช้านัก สื่อสารกันด้วยเสียงการสง่าสายและเสียงตะลึง
สวนลับนี้ดูเหมือนโลกที่ทรงพลัง ทำให้เรารู้สึกเหมือนจะติดตามและปลักพักไม่ได้ เราใช้เวลาเดินทางอย่างสนุกสนานที่นี่ จนกี่คราวที่แสงอาทิตย์เริ่มอ่อนๆ และท้องฟ้าเปลี่ยนเป็นสีแก้วทอง พวกเราทิ้งทางที่สวยงามเหล่านี้อย่างเสียใจอย่างกลัว และใจในเราติดตามความฝันดีงามของชีวิตที่สวยงาม
สุดท้าย: ความดีใจในช่วงเวลากลับบ้าน
บริเวณด้านล่างสะพานสีเงา เด็กๆ ได้ค้นพบสวนลับที่ซ่อนอยู่ด้านข้างเส้นทางที่มีธงพืชผลที่เขียวสีเข้มชัดเจน ที่นี่พบดอกไม้ที่มีสีสันที่สวยงามอย่างที่เหมือนกับภาพเขียนที่ธรรมชาติได้วาดขึ้น เด็กๆ รู้สึกดีและเริ่มต้นที่จะเดินทางเพื่อค้นหาเล็กน้อย พวกเขาพบพืชพรรณที่หลากหลายที่เช่น ต้นไม้สูงและต้นไม้ต้นแบบที่ต่ำ และดอกไม้ที่มีสีสันที่หลากหลาย แต่ละดอกด้วยเช่นกันที่ส่องร่างแห่งกลิ่นหอมที่น่ารัก
“ที่นี่มีดอกชามดินสีแดง!” บรรดาเด็กชายหนึ่งขยายตัวแสดงดอกไม้ที่บานติดอย่างเป็นมา
“วาย! ยังมีเซอร์เซียมสีม่วงด้วย!” ลูกสาวหนึ่งหน้าตาไปที่พืชที่อยู่ด้านข้าง
เด็กๆ ร่วมกันเล่นเล่นในสวน พวกเขาสนทนาด้วยภาษาอังกฤษ และแบ่งปันการค้นพบของตน พวกเขาพูดถึงสีของดอกไม้ และหารือถึงรูปแบบของพวกมันในฤดูกาลต่างๆ
“ในฤดูใบไม้ผลิ ดอกไม้นี้จะบานได้ดีขึ้น” ลูกสาวหนึ่งบอก
“ใช่นะ ฉันยังสังเกตเห็นว่าใบไม้นี้จะเปลี่ยนเป็นสีเหลืองในฤดูใบไม้ร่วง” ลูกเด็กอีกคนเสริมเสริม
ในบริเวณหนึ่งของสวน หอนเล็กองุ่นหนึ่งที่ดูดีเหมือนและน่ารักได้ดึงดูดความสนใจของเด็กๆ พวกเขารวมตัวกันเดินทางเข้าไปในหอน และเริ่มต้นงานการเจรจาเล็กน้อยเกี่ยวกับธรรมชาติและฤดูกาล เด็กๆ ถามด้วยภาษาอังกฤษ และตอบกันด้วยกัน ไม่เพียงแต่ทำให้เพิ่มความเข้าใจเกี่ยวกับความรู้เกี่ยวกับธรรมชาติ แต่ยังฝึกฝนภาษาอังกฤษของพวกเขาด้วย
“Do you know what occurs to the leaves within the fall?” ลูกเด็กหนึ่งเห็นด้วย
“sure, they change color and fall to the ground.” ลูกเด็กอีกคนตอบกลับมา
เมื่อดวงอาทิตย์เริ่มจะตกทางตะวันตก เด็กๆ ตัดสินใจที่จะหยุดการค้นหาที่สวน พวกเขาเอามือข้างต้นกันและเดินกลับทางที่เขามาจากด้วยความยินดีและความเรียนรู้ที่มากมาย
“today turned into a lot amusing exploring the name of the game garden!” ลูกเด็กหนึ่งทะยาน
“Me too! I discovered lots approximately flowers and seasons.” ลูกเด็กอีกคนยอมรับ
และเช่นนั้น เด็กๆ ก็กลับบ้านด้วยความดีใจและความเรียนรู้ที่มากมาย พวกเขารู้ว่าทุกครั้งที่เดินทางค้นหานี้เป็นโอกาสที่จะเรียนรู้ความรู้ใหม่ และการใช้ภาษาอังกฤษเพื่อการเรียนรู้นั้นทำให้การเรียนรู้นี้มีความสนุกและมีความมีค่ามากขึ้น
