ในโลกที่มีสีสันและความสนุกสนานนี้ เด็กๆ ของเรากำลังจะเดินทางไปที่รายวัลสำหรับการเรียนภาษาอังกฤษอันเลินเลน ที่นี่ เราจะพร้อมกันสำรวจความลึกลับของภาษาอังกฤษผ่านทางเรื่องราวที่มีชีวิตและเกมส์ที่ทำให้ภาษาอังกฤษเล็กน้อยและมีความสนุกสนานขึ้น ลองเริ่มกันหรือ!
สวนสัตว์
กลางเช้าที่มีแดดออกแสงอย่างมีชีวิตชีวา หนูเจ้าลูกเล็กตัดสินใจจะไปเลือกทางเดินทางไปสนุกในป่า. เขาสวมถึงรองเท้าน้ำสีเหลืองที่ชอบที่สุดของเขา และเอากระเป๋าที่เต็มไปด้วยของขวัญเล็กๆ แล้วออกเดินทางอย่างเจ็บเจ็บ.
หนูเจ้าลูกเล็กเดินไปขณะที่รองรับสวรรค์ที่ตามตัว เขาเห็นดอกไม้สีสันตาหลายรส และได้ยินเสียงร้องของนกที่น่ายินยอม. จนกระทั่งเขาพบกิจจาย์หนึ่งที่บินมายังดอกไม้หนึ่ง, หนูเจ้าลูกเล็กรีบเดินเข้ามาจับมัน. กิจจาย์บินมายังดอกไม้หนึ่งด้วย หนูเจ้าลูกเล็กก็เกิดที่ดอกไม้ดังกล่าว และนั่งมาดูมันอย่างปลอดภัย.
ไม่นานหลังจากนั้น จากุสัตว์เส้นหนามของหนุ่มซ้ำลงมาบนต้นไม้ มันใช้หางของมันหากุมลูกโคกหนึ่งในมือ ดูเหมือนว่ามันจะหิว. หนูเจ้าลูกเล็กจึงถอดออกกระเป๋าที่ตัวมาและมอบขนมบนใบแก้วให้กับจากุสัตว์เส้นหนาม. จากุสัตว์เส้นหนามมองหนูเจ้าลูกเล็กด้วยตาที่ไว้ใจและรับขนมมากิน.
พวกเขาทั้งสองกินขนมร่วมกันและพูดคุยกัน หนูเจ้าลูกเล็กใช้คำศัพท์และวลีอังกฤษที่เขาเรียนรู้ไปเร็วๆนี้เพื่อแสดงต่อจากุสัตว์เส้นหนาม. จากุสัตว์เส้นหนามก็ตอบกลับด้วยอังกฤษที่ง่ายๆ พวกเขาประสานความเข้าใจกันและเล่นกันอย่างดีมาก.
เมื่อดวงอาทิตย์เริ่มตกลงทางทิศตะวันตก หนูเจ้าลูกเล็กตระหนักว่าเป็นเวลาที่ต้องกลับบ้านแล้ว. เขาแบกมือจากจากุสัตว์เส้นหนามและเดินกลับบ้าน. หนูเจ้าลูกเล็กยังคงคิดถึงวันที่ดีนี้ตลอดทางเดินทางของเขา ไม่เพียงแต่เขาได้สนุกกับวัฒนธรรมธรรมชาติ แต่เขายังได้เรียนรู้คำศัพท์และวลีใหม่ด้วย.
เมื่อกลับบ้านหลังจากนั้น หนูเจ้าลูกเล็กบอกมาด้วยประสบการณ์การเดินทางของเขาต่อแม่ของเขา แม่ของเขารู้สึกเป็นชังพยายามเพื่อเขา. หนูเจ้าลูกเล็กตัดสินใจว่าเขาจะไปสนุกในป่าและเรียนรู้ความรู้ใหม่ทุกวัน.
ทะเล
เมื่อเช้าที่มีแดดเท่านั้น หมิ่มเลิศและครอบครัวของเขาตัดสินใจที่จะไปท่องเที่ยวที่ชายหาดเป็นเวลาหนึ่งวันหนึ่ง。พวกเขาตื่นเย็นก่อนที่จะเตรียมสตรีมและเตรียมของสำหรับการเดินทาง และออกทางด้วยความยินดีมากมาย。
พวกเขาขับรถไปตามทางหลวงเลี้ยวโหวน ระหว่างทางพวกเขาได้รับประทานภาพวาดธรรมชาติที่งดงามอยู่ตลอดเวลา ไม่นานพวกเขาก็ถึงจุดหมายปลายทางที่เป็นชายหาดกว้างใหญ่และสวยงาม
หมิ่มเลิศไม่อยากเสียเวลาและรีบวิ่งไปยังชายหาด ทะเลชัดเจนเห็นได้สดใส และหาดทรายละเอียดและอ่อนหวาน เขาปล่อยรองเท้าและเริ่มรู้สึกความเย็นเมื่อน้ำทะเลลูกเหนียวต่อเท้าของเขา ลมทะเลเล็งแห่งกลิ่นเจ็บเข้ามาในตัวทำให้รู้สึกสบายสบาย
หมิ่มเลิศและครอบครัวของเขาเล่นเกมสร้างภาพแบบทำลูกเกล็ดบนหาดทราย พวกเขาใช้ขวานและถังเกล็ดทรายเพื่อหาดทรายเข้ากันเป็นรูปที่แน่นหนา เช่น ปราสาท ภูเขา และสัตว์ต่างๆ หมิ่มเลิศชื่นชอบที่จะทำภาพหายงามที่ใหญ่ขึ้นที่เป็นปลาดุบ ซึ่งเขาจินตนาการว่าปลาดุบที่อาศัยอยู่ในทะเลและเดินทางเป็นอิสระ
ขณะที่อาทิตย์กำลังขึ้นกำลังสูงขึ้น หมิ่มเลิศรู้สึกขาดแคลนและเขาและครอบครัวของเขาก็หาแต่งตัวไปยังร้านอาหารชายหาดและสั่งอาหารทะเลสาย อาหารที่หมิ่มเลิศทานกับเขาเป็นรายการอาหารทะเลที่ดีที่สุด เช่น ปลาทิม กุ้งทอด และข้าวผัดทะเล หมิ่มเลิศรับประทานอาหารที่ริมหน้าทะเลที่ทำให้เขารู้สึกดีและมีความสุข
หลังจากที่กินอาหารเสร็จ หมิ่มเลิศและครอบครัวของเขาเดินบนหาดทรายและรับประทานทัศน์ทะเลที่เล็งเห็นได้เรื่อยๆ พวกเขายังได้พยายามและเรียนรู้ท่าตีนของการแข่งลมทะเลด้วย แม้ว่าตอนแรกจะไม่ประสบความสำเร็จ แต่หลังจากความพยายามหลายครั้ง หมิ่มเลิศก็สามารถสวมใส่ท่าตีนของเขาและเล่นลงทะเลลมยังตลอดเวลา
ในช่วงเย็น อาทิตย์กำลังตกและท้องฟ้าบนชายหาดแปลงเป็นสีทองสลับสีทอง หมิ่มเลิศและครอบครัวของเขานั่งบนหาดและรับประทานทัศน์การตกของอาทิตย์ที่งดงาม และรับประทานช่วงที่นิ่มนวลและสงบสุข
เมื่อมืดลง ร้านขายอาหารบนชายหาดก็เริ่มติดไฟแสงขึ้น หมิ่มเลิศและครอบครัวของเขาได้รับประทานอาหารเล็กๆ ที่ดีที่สุด เช่น ข้าวทอด กุ้งทอด และน้ำเม็กทราย พวกเขากินอาหารและมีบทคุยกันด้วยกัน ใช้เวลาสุดสัปดาห์ที่แสนทาง
ในเช้าวันที่สอง หมิ่มเลิศและครอบครัวของเขาใช้เวลาที่ชายหาดอย่างสนุกสนานและเดินทางกลับบ้านด้วยความทรงจำที่ดีและความสุขที่ไม่ว่างเวลา การท่องเที่ยวที่ชายหาดนี้ทำให้พวกเขาได้รับความสุขและความทรงจำที่ดีที่สุด
ป่า
มันเป็นเช้าวันที่มีแสงแดดระลอก น้องมีและน้องหญิงตัดสินใจจะไปสำรวจป่าใกล้บ้าน。พวกเขาเดินตามเส้นทางหลากหลวงที่เล็กน้อย ผ่านพุ่มไม้ที่เขียวมากมาย และทางด้านหลังได้ยินเสียงร้องของนกหลากหลายเสียง
ที่นั่น ไม้มีทั้งหมดและแสงแดงข้างหลังต้นไม้ที่สวยงามทำให้เกิดรูปแบบของแสงเงาบนพื้นดิน
พวกเขามาถึงพื้นที่บริเวณที่กว้างขวาง พื้นดินเต็มไปด้วยเปลือกต้นไม้หนาหน่อย น้องมีและน้องหญิงแสดงความตื่นเต้นและรวบรวมเปลือกต้นไม้ที่มีทรงร่างและขนาดต่างๆ พวกเขาสนทนาขณะที่เล่น น้องมีบอก “น้องหญิง ดูเปลือกต้นไม้นี้เหมือนเป็นนกหรือไม่?” น้องหญิงยิ้มตอบ “ใช่นะ มันเหมือนนกสีฟ้าที่กำลังเผาแผ่ขาง”
ทันทีหลังจากนั้น พวกเขาได้ยินเสียงเสียงเรียกยั่งยืน ซึ่งเหมือนจะขอช่วยเหลือ น้องมีและน้องหญิงเดินตามทางเสียงและพบตัวหนูสัตว์ที่ติดอยู่ในห่วงเล็ก พวกเขาใช้ไม้และต้นไม้บางตอนเพื่อลบเปลือกต้นไม้ออกมาและช่วยหนูสัตว์ออกมาจากห่วง หนูสัตว์มองมายกับอาลัยและสวงสองหางของมันหน้าพวกเขา เหมือนกับว่ามันกำลังบอกขอบคุณ
ด้วยนั้น พวกเขาก็ยังเดินต่อไป พบแม่น้ำเล็กที่น้ำชัดเจนเห็นได้ชัด ปลาเลี้ยงตัวเล่นเปลวนอยู่ในน้ำ น้องมีและน้องหญิงนั่งอยู่ข้างแม่น้ำและสนุกกับความเย็น ขณะที่สังเกตสิ่งมีชีวิตในน้ำ น้องมีบอก “น้องหญิง ดูปลานั้น กลิ่นขนของมันเปลี่ยนเปลี่ยนไปเหมือนที่มีการเต้นในน้ำ” น้องหญิงตอบ “ใช่นะ มันเหมือนนักเต้นที่มีความเป็นดารางาม”
ไม่นานหลังจากนั้น พวกเขาก็มาถึงพื้นที่ที่เต็มไปด้วยดอกไม้สีสดใสที่บานออกมาในแสงแดง และมีสีหอมที่ละเอียดอ่อน น้องมีและน้องหญิงถูกดึงดูดโดยภาพที่งดงามนี้ พวกเขาเก็บดอกไม้เล็กๆ และไปตามทางกลับบ้านอย่างอย่างใจกลาง
การสำรวจป่าครั้งนี้ทำให้น้องมีและน้องหญิงได้รับผลประโยชน์มาก พวกเขาไม่เพียงได้เรียนรู้เกี่ยวกับธรรมชาติ แต่ยังได้รับการสอนว่าจะประชาสัมพันธ์กับธรรมชาติอย่างสง่าสุข ในทางกลับบ้าน พวกเขายังคงอยู่ในบรรยากาศที่มีความยินดี และสนุกสนานกับช่วงเวลาที่ดีของวันนี้
ตลาด
มีที่ขายของสีสันตายงามเหมือนทางราชการเรียงของโลหะละสีตามแนว สินค้าทั้งหลายที่หลากหลายอย่าง สะดุดตาดูแล้วดีกว่า
เด็กๆ กระโดดตะโกนกลางประชาชน สนใจดูเครื่องหลักสินค้าที่น่าสนใจ
“ทำไมนี้นี้ ดูว่ามีหุ่นบุคลากรรมสวยนี้!” ลูกสาวเด็กหนึ่งบอกเล่าโดยตรงสู่ที่ขายของ
“เรียว รถเล่นนี้ดูเหมือนว่าเป็นเรื่องเยี่ยมไปเลย!” ลูกชายเด็กหนึ่งเรียกดูถึงรถเล่นที่ข้างหนึ่ง
“ฉันอยากซื้อลูกบอลนี้ มันมีสีเหมือนสีสลิงของฉันนะ” ลูกสาวเด็กหนึ่งแสดงลูกบอลออกมา
“ฉันอยากมีหมีนี้ ฉันจะใช้มันเป็นเครื่องเล่น” ลูกชายเด็กหนึ่งเอาหมีหนึ่งชิ้นมาเล่นและยิ้มด้วย
เจ้าของร้านยิ้มประทับตายิ้มต่อลูกค้าทุกคน และแนะนำสินค้าอย่างหลังเล็กให้พวกเขา
“เรื่องนี้ราคาเท่าไหร่?” ลูกค้าเด็กคำถามเจ้าของร้าน
“รถเล่นนี้มีราคา 20 บาท” จากเจ้าของร้านที่หนึ่ง
“ลูกบอลนี้มีราคา 15 บาท” จากเจ้าของร้านอีกคน
เด็กๆ นำสินค้าที่เลือกมาแล้ว หลงใจหลงหนาวไปขอรับรับรองจากพ่อแม่
“แม่ ฉันอยากใช้เงินซื้อรถเล่นนี้” ลูกค้าเด็กหนึ่งชี้ถึงรถเล่น
“พ่อ ลูกบอลนี้ดูงามมาก ฉันอยากซื้อมัน” ลูกค้าเด็กหนึ่งอีกคน
พ่อแม่มองเห็นใจหน้าเด็กๆ ที่อ่อนไหว ยิ้มและนำเงินมาจากกระเป๋าใจ และมอบให้เด็กๆ
“เอาไปอย่างไร้ แต่อย่าเสียเงิน” พ่อแม่บอก
เด็กๆ นำเงินมาแล้ว หลงใจหลงหนาววิ่งกลับไปยังที่ขายของ และจ่ายเงินให้เจ้าของร้าน จากนั้นเอาสินค้าใหม่มาและกลับบ้านกับพ่อแม่
ตลาดเต็มไปด้วยเสียงยิ้มประทับ และเด็กๆ หลงใจในเกมส์เล่นต่างๆ ได้เรียนรู้ว่าจะซื้อของและเข้ามาสู่การช่วยเหลือ
ห้องนอน
ห้องที่มีความร่มรื่นและสงบสุขนั้นมีทั้งหมดในห้องนี้ ภาพวาดสัตว์น่ารักติดผนัง และหนังสือติดระเบียงเต็มไปด้วยหนังสือเด็กสีสัน และผ้าเครื่องในเคียงเตียงและหนังสือเล่มเล็กติดเคียงเตียงเล็กที่มีอุปกรณ์เล็กๆ และหน้าตากลมเล็กด้วยเครื่องเตือนเวลา
โคมตะแบบง่ายๆ ที่ติดบนหน้าต่างมีเย็บหางและดวงจันทร์ และเมื่อเวลาเย็นมา มันจะปล่อยแสงอ่อนๆ ที่สว่างขึ้นเพื่อติดตายามในห้อง
ในห้องนี้ ทุกๆ รายละเอียดทุกอย่างบรรจุด้วยความรักและการดูแล ทำให้เด็กๆ สามารถรู้สึกถึงความร่มเรืองและความดีดใจในโลกเล็กๆ ของพวกเขาได้
